بدنسازی در فوتسال

در  این مطلب که آن در حال مطالعه آن از سایت تخصصی فوتسال ، فوتسال کمپ ، هستید به بررسی علت بدنسازی و توضیح فعالیت ها بدنسازی یک بازیکن فوتسال خواهیم پرداخت.

بدنسازی در فوتسال و علت آن

هدف اصلی از بدنسازی در يک ورزش گروهی مثل فوتسال فراهم کردن شرايطی است که ورزشکار ( فوتسالیست ) توان لازم را برای انجام حرکات و مهارتها و تکنيکهايي که در تمام طول بازی را داشته که این امر تنها با انجام درست بدنسازی انجام می شود.مساحت زمين بازی 40*20 متر برابر با 800 متر مربع است که به طور متوسط هر بازيکن بايد 80 متر را پوشش دهد و به خاطر جابجايی سريع توپ و بازيکنان ( حریف یا خود ) باید توان بدنی لازم در هر بازیکن وجود داشته باشد.

مربی بدنساز

شخصی که به واسطه دانش و مهارت خود باید تمامی شرایط همه بازیکنان را در نظر داشته باشد تا بتواند بر اساس آن تصمیم گیری مناسب انجام دهد.یک مربی بدن ساز وظایفی به شرح زیر بر عهده دارد :

• دوره بندی تمرینات براساس شرایط (شرایطی مثل  آمادگی پیش فصل ، حفظ توانایی و قدرت در طول فصل و آماده نگه داشتن از نظر توانایی و قدرت در تعطیلات و وقفه ها به وجود آمده)
• برنامه ریزی گروهی و فردی برای تمرینات بدنسازی( تمرینات گروهی شامل تمامی بازیکنان و بر اساس شرایط تیم ، تمرینات فردی براساس شرایط بازیکن )
• ریکاوری بازیکنان بعد از هر بازی
• برنامه ها غذایی مرتبط با بدنسازی ( در این مورد یا باید دانش کافی را داشته باشد و یا از افراد متخصص برنامه های غذایی مورد نیاز را برای تمرینات مد نظر خود کسب کند )
• برنامه ریزی جدا برای دروازه بانان و سایر بازیکنان

بدنسازی در فوتسال

یک بازیکن فوتسال برای حفظ عضلات خود ، افزایش قدرت بدنی و استقامت های لازم ، ترمیم اعضای آسیب دیده بدن ( مثل کشیدگی ها و … ) بر طبق تجویز پزشک ، برنامه های غذایی موثر در طول دوره بدنسازی ، زمانبندی تمرینات بدنسازی ،بازگشت بدن به شرایط ایده آل و مناسب بعد از انجام بازی باید از بدنسازی بر اساس تمرینات تعیین شده استفاده نماید.

اهداف بدنسازی در فوتسال:

الف : سرعت عکس العمل نيروهای عضلانی

ب : افزايش قدرت انفجاری ورزشکاران

پ:افزايش قابليت و ظرفيت غير هوازی فسفاژن ورزشکاران

ت : افزايش قابليت اسيد لاکتيک برای حفظ بالاترين توان مصرف انرژيی فسفاژن

ث : ظرفيت بازگشت پذيری اسيد لاکتيک در زمان استراحت با هدف پرهيز از افزايش اسيد

ج:استفاده درست ، به موقع و کافی از اسید لاکتیک و فسفاژن برای تقویت قدرت هوازی بازیکنان

حرکتهای فيزيکی در فوتسال

الف : حقه ها و استفاده از حرکات بدن که می تواند همواره با توپ و با بدون توپ انجام شود برای اينکه طرف مقابل به اشتباه بيافتد.

ب : ايست ها : خيلی سريع اتفاق می افتد تا برای اينکه در کار حمله و دفاع تيم مقابل اخلال ايجاد کند.

ج : جهش ها ( پرشها) : حرکتهايی که حالت پيش گيرنده دارند برای اينکه جلو يک توپ را در ارتفاع بالا يا پايين و کنار بگيرند و بيشتر مواقع از دوپا برای انجام اين حرکت ها استفاده می شود و از بدن به صورت يک حايل استفاده می کند.

د: حرکتهای رو به جلو: در حمله های کوتاه و سريع استفاده می شود به سمت توپ و يا به سمت حريف که هميشه رو به جلو هستند و با اهداف جايگيری مناسب برای زدن گل , خلع سلاح تيم مقابل و يا دفاع از دروازه خودی به کار می رود

ه : حرکتهای رو به عقب : حرکتهای سريع و کوتاه با هدف بهترين جاگيری  ممکن که تعادل بدن هميشه به وسيله پای عقب حفظ می شود و در حرکتهای دفاع و حمله مورد استفاده قرار می گيرد

و : حرکتهای کناری : حرکتهای پا بدون اينکه به صورت ضربدی قرار داده شوند برای قرارگرفتن در بهترين حالتهای دفاع و حمله در زمين بازی هستند.

تمرين فيزيکی تاکتيکی:

تمرين پيشرفته نيازمند اين است که ورزشکار تمرين کننده خود را کاملا وقف تکامل فيزيکی تکنيکی و روحی کند تا برای اجرای تاکتيکهای مورد نظر مربی آمادگی کامل را کسب نمايد

حجم و شدت تمرين« بايد به نحوی برنامه ريزی شود که بازيکنان با تکرار تمرين ها بتوانند.تکنيک ها را به صورت خودکار اجرا کنند در فوتسال صحبت از اين می شود که اشتباه يک تيم است که نتيجه بازی را مشخص می کند هر تيمی که کمتر اشتباه کند برنده بازی است

مزايای تمرين تکنيکی – فيزيکی به شرح ذيل است :

الف : بالاترين صرف انرژی

ب : کاهش تعداد خطاهای تکنيکی

ج: افزايش اعتماد به نفس

د: افزایش تمرکز در حین بازی

ه : بهبود تاکتيک جمعی

و : بهبود سيستم دفاعی

ز : بهم ريختن تمرکز تيم مقابل

ح: شکل گيری تيم در مسابقات

اينها نمونه هايی از مزايای تمرين تکنيکی فيزيکی در تيم فوتسال بودند کهبايد بارها و بارها به صورت فردی و تيمی تکرار شوند تا به صورت خودکار در طول بازی از طرف بازيکنان سر بزند.

بازگشت به حالت اوليه ( ریکاوری )

درباره اهميت بالای بازگشت به حالت اوليه بايد گفت که هر مقدار که بازيکن بعد از انجام تمرين زودتر به حالت اوليه بازگردد ارگانيسم بدن وی آمادگی بيشتری برای تمرين جلسه بعدی دارد.

بازگشت به حالت اوليه:

الف : جايگزينی ذخيره فسفاژن

ب : جايگزينی ذخائر هموگلوبين

ج : نوسازی ذخيره گليگوژن عضلانی

د : حذف اسيد لاکتيک موجود در خون و عضلات و حذف ديگر مواد سمی که به خاطر تمرين در اين قسمتها

انباشته شده اند

انجام تمرينات بازگشت به حالت اوليه:

1- کشش و استراحت دادن به عضلات حداقل به مدت 15 دقيقه به شکل تند و آرام , با تحرک و يا بدون تحرک بعد از مسابقه يا تمرين شديد

2- تغذيه مناسب به انجام عمل بازگشت کمک فراوانی می کند

3- استراحت غير مطلق ( پويا ) : انجام تمرين های سبک هوازی اسيد لاکتيک خون را کاهش می

دهد. ( روز بعد از مسابقه يا تمرين سنگين 20 تا 30 دقيقه

4- استراحت مطلق : در حال خواب سيستم عصبی فرصت استراحت پيدا می کند( خواب شب ) حمام ,سونا, ماساژ استخر