فرشته کریمی : علی کریمی بازیکن مورد علاقه من است

به گزارش اخبار فوتسال بانوان فوتسال کمپ ، کایپتان تیم ملی فوتسال بانوان ایران که سال 98 را به خوبی سپری نکرد و به دلیل مصدومیت علاوه بر از دست دادن پیشنهادات خارجیش از ایتالیا و کویت ، حتی برای تیم فوتسال بانوان سایپا نیز نتوانست به میدان برود ، در گفت گویی از سال 1398 و سال جدید گفت.

سال 1398 برایتان چگونه بود؟

اوایل سال به همراه تیم ملی به تورنمنت روسیه رفتیم و آنجا با تیم‌های قدرتمندی مثل روسیه و اسپانیا بازی کردیم و بعد از آن باید یک تیمی را انتخاب می‌کردیم که خداراشکر امسال لیگ تهران یک اسپانسر خوب پیدا شد و تیم سایپا را انتخاب کردم. البته من یکسری پیشنهادات از خارج کشور داشتم که قرار بود در آبانماه بروم و در قراردادی که با سایپا امضا کردم قرار شد چند ماه پس از بازی کردن در آنجا جدا شوم و بروم که متاسفانه در ۱۹ فروردین‌ماه آسیب دیدم و نتوانستم نه به پیشنهاد خارجی برسم و همینطور در خدمت باشگاه سایپا باشم. الان تقریبا ۴ ماه از آسیبم گذشته و خداراشکر خیلی شرایط خوبی دارم و خیلی راضی هستم.

بدترین خبر سال 1398 به نظرم جراحی بود که برای هر ورزشکاری ناخوشایند است چرا که یک مدتی هم از میادین دور بودم. بهترین خبر هم ویزای ایتالیا و باشگاه کویتی بود که آن زمان خیلی خوب بود اما مصدومیت همه چیز را خراب کرد.

از کویت پیشنهاد داشتید؟

بله، پیشنهاد داشتم و حتی من کارت بازی‌ام هم صادر شده بود و همه چیز فراهم بود و همینطور باشگاه ایتالیایی هم آماده همکاری بود که باید یک تیم را انتخاب می‌‎کردم چون پیشنهادهای چشمگیری ارائه کرده بودند اما مصدومیت نگذاشت که این چالش را امتحان کنم.

سال 1399 هم که متاسفانه خوب شروع نشد؟شما هم در خانه قرنطینه هستید؟

به هر حال ویروس کرونا روی همه چیز تاثیرگذاشته است. ما دو سال بود که برای مردم خودمان دعا می‌کردیم الان مدتی است که برای تمام مردم جهان دعا می‌کنیم. سلامتی انسان‌ها مهم‌ترین فاکتور است و تا وقتی سلامتی از دست نرود قدرش را نمی‌دانند.

بله من هم به عنوان یک شهروند وظیفه خود می‌دانم که به قوانین بهداشتی احترام بگذاریم و آنها را رعایت کنیم. الان هم یکسری هنوز به مسافرت می‌روند که واقعا نگران کننده است. امیدوارم که هیچ کسی با مسافرت غیر ضروری جان دیگر شهروندان را به خطر نیندازد. فکر نمی‌کنم که هیچ آدم عاقلی در این شرایط مسافرت برود.

چه انتظاراتی از سال جدید دارید؟

انتظارم در ورزش بانوان بسیار زیاد است. در ورزش بانوان ما سال المپیک را پیش رو داریم و نمایندگان بانوی بسیاری از کشور ما در این رقابت‌ها شرکت خواهند کرد. من همیشه گفتم که طی ۱۰ سال آینده در ورزش بانوان می‌توانیم زبانزد عام و خاص شویم. تمام این‌ها نیاز به حرفه‌ای بودن دارد که البته شرایط فعلی نسبت به گذشته پیشرفت زیادی داشتیم. ما ۱۰ سال پیش فکر نمی‌کردیم که با پوشش اسلامی ما را به مسابقات اعزام کنند. اما دیگر اینطور نیست و پیشرفت خیلی زیادی داشتیم.

امیدوارم که این حمایت‌ها در سال جاری بیشتر شود مخصوصا در رشته فوتسال بانوان چون میبینیم که اجحاف زیادی در حق ورزشکاران این رشته می‌شود. شما الان ببینید که تقریبا سه سال گذشته است و ما قهرمانی آسیا را به دست آوردیم اما هنوز پاداش‌های قهرمانی به بچه‌ها تعلق نگرفته است. به هر حال ۲۲ میلیون تومان یک سرمایه کوچکی بود و حداقل می‌شد با آن یک پراید خرید اما الان چه؟ الان دیگر هیچ ارزشی ندارد و هنوز هم به ما نداده‌اند. هیچ روزنه امیدی هم نیست که آن را به ما بدهند.

فدراسیون در این زمان خیلی به ما کمک کرد اما همین موضوع خیلی چشمگیر بوده است. شما الان ببینید که ۲۲ میلیون تومان برای آقایان چقدر اهمیت دارد. آنها قراردادهای خوبی دارند و هر زمان که مصاحبه می‌کنند حتی به همین تاخیر پرداخت‌ها می‌خندند و برایشان اهمیت ندارد. اینطور نیست که بگوییم خدایی ناکرده ما برای پاداش بازی می‌کنیم و تنها به فکر موفقیت تیم ملی هستیم اما ما پشتوانه مالی نداریم. شما باید شرایط شغلی آقایان و بانوان را مقایسه کنید و متوجه می‌شوید که درآمدها چقدر متفاوت است.

دستمزد آقایان در فوتسال چند برابر بانوان است؟

حداقل و به صورت میانگین ۵ برابر است و شما تصور کنید اگر یک فوتسالیست خانم مثلا برای یک فصل ۵۰ یا ۶۰ میلیون تومان دریافت کند یک ملی پوش آقا می‌تواند تا ۵۰۰ یا ۶۰۰ میلیون تومان هم دریافت کن

د. این دستمزدها به شکلی نیست که بخواهیم یک سرمایه داشته باشیم و هر چیزی که به دست آوردیم را طی یک فصل خرج کرده‌ایم. اگر هم کسی خانه یا ماشینی دارد از حمایت‌های خانواده خودش است و اینطور نیست که از این دستمزدها به چیزی رسیده باشد.

نظرتان در مورد ورود بانوان به ورزشگاه ها چیست؟

علاقه شخصی من این نیست که به استادیوم بروم اما چون ما با حجاب بازی می‌کنیم دوست دارم که حداقل خانواده من مثلا برادر یا پدرم بتوانند بازی‎‌های ما را تماشا کنند. بالاخره این یک پروسه‌ای دارد که باید طی شود و به نظرم یکسری فرهنگ‌هایی دارد که باید پیاده شود.

یادم است در سال ۲۰۱۳ که بین ۱۰ بازیکن برتر آسیا شدم، فدراسیون یک مراسمی را ترتیب داد و آقای جمشید مشایخی حرف‌های قشنگی را به زبان آوردند.

ایشان گفتند آقایانی که مثلا خانم‌ها را به ورزشگاه‌ها راه نمی‌دهید این به شکلی توهین به خود ماست. این جمله در ذهن من مانده که اگر واقعا آقایان یکسری اصول و قوانین را رعایت کنند می‌تواند شرایط خوبی را ایجاد کند تا بانوان بتوانند در ورزشگاه‌ها حاضر شوند. بالاخره کشور ما یکسری قوانین مشخص دارد و باید همه چیز طبق قانون باشد.

امیدوارم که در آینده با ترتیب دادن پیش نیازها شاهد حضور بانوان در ورزشگاه‌ها باشیم و مانند فینال جام باشگاه‌های آسیا و مثلا بازی با کامبوج بتوانند به ورزشگاه بروند و بدون مشکل این کار انجام شود. من مطمئن هستم که خیلی‌ها علاقه مند به ورزش هستند. در گذشته اگر کسی ما را می‌دید به ما می‌گفتند مگر دختر هم فوتبال بازی می‌کند اما الان دیدگاه‌ها به روز شده است.

از زندگی ورزشی خود راضی هستید؟شعار شما در زندگی چیست؟

بله خداراشکر خیلی راضی هستم و اگر به گذشته برگردم تلاش می‌کنم در همین مسیری که حضور دارم قرار بگیرم. همه چیز خوب گذشته و اگر اشتباهی هم صورت گرفته برای آینده از آن درس گرفتم.

خوشی. آدم باید هرجایی که حضور دارد با احترام به همه بتواند خوش باشد و از زندگی لذت ببرد و به شرایط بستگی ندارد چون سخت و آسان باید آدم زندگی کند و از ان لذت ببرد.

دوست داشید جای چه کسی باشید؟

به این فکر نکردم که جای کسی باشیم ولی دوست داشتم کریستیانو رونالدو دختران باشم! دوست نداشتم که پسر باشم، دوست داشتم دختر بودم و به اندازه او حرفه‌ای بودم.

پس رونالدو رت بیشتر از مسی دوست دارید؟

بله، من به رونالدو بیشتر علاقه دارم. مسی واقعا فضایی است او اگر ده دقیقه قبل از مسابقه هم از خواب بیدار شود و به زمین مسابقه برود همان مسی است و همیشه خوب است اما رونالدو تلاش کرده و شاید مسی ۱۰۰ درصد استعداد باشد اما به نظرن رونالدو ترکیبی از تلاش و استعداد است که برای من اهمیت بیشتری دارد.

خودتان را مدیون چه کسی ( کسانی ) می دانید؟

مشخصا خانواده‌ام. پدر، برادر، خواهر و همینطور مادرم بر گردن من حق دارند. آن زمان نمی‌گذاشتند دختران فوتبال یا فوتسال بازی کنند اما پدرم و برادرم از من حمایت می‌کردند و از آنها بسیار ممنونم.

علاقه شما به فوتبال از کجا شروع شد؟

فکر کنم ۵ یا ۶ سالگی. از زمانی که توپ را شناختم به آن علاقه پیدا کردم. من حتی با توپ والیبال و بسکتبال هم فوتبال بازی می‎کردم که البته درست نیست اما هر زمان که می‌شد علاقه داشتم که فوتبال بازی کنم. فکر کنم که از سال ۸۱ یا ۸۲ بود که در یک باشگاهی ثبت نام کردم و اوایل تفریح بود اما بعد کم کم حرفه‌ای شد.

در دوران حرفه‌ای مدیون نیلوفر اردلان و شهرزاد مظفر هستم که بسیار به من لطف داشته‌اند و خیلی به آنها علاقه دارم. مانند خواهر بزرگترم راهی که درست بود را به من نشان دادند و مشاور من بودند که از راهنمایی آنها استفاده کردم.

قهرمان دروان بچگی؟

شوچنکو. آن پیراهن زرد اوکراین و شادی گل‌هایی که انجام می‌داد مورد علاقه من بود.

پس دلیل انتخاب شماره 7 نیز همین بوده است؟

هفت را از کودکی دوست داشتم چون شماره مقدسی است اما اینطور نبوده که هیچ زمان وابستگی به این شماره داشته باشم و به این خاطر اصول حرفه‌ای را زیر پا بگذارم. به نظرم این بازیکنان هستند که به شماره‌ها ارزش می‎‌دهند و یک شماره از شما ستاره نمی‌سازد.

بازیکن مورد علاقه تان علی کریمی است؟

بله. من از لحاظ فوتبالی و تکنیک نابی که ایشان دارند بازیکن مورد علاقه من هستند و اسطوره هستند. در فوتبال بانوان شاید فهمیه زارعی و فاطمه ارژنگی در دوران اوج‌شان به تکنیک ایشان نزدیک بودند. این دو بازیکنان تکنیکی ما هستند و بسیار جنگنده نیستند اما تکنیک نابی داشتند.

در فوتبال مردان چطور؟

هیچکس. مطمئنم که بهتر از علی کریمی دیگر نخواهیم داشت و کسی حتی نزدیک ایشان هم نیست.

یک ضرب چیپ خود را به عادل فردوسی پور تقدیم کردید؟آیا جای نود را در تلویزیون خالی می بینید؟

بله چون که من یادم است وقتی که در سال ۹۴ قهرمان شدیم یکشنبه به ایران برگشتیم و دوشنبه باید به همراه سرمربی‌مان به برنامه نود می‌رفتیم. آن برنامه اولین برنامه‌ای بود که ما را به صورت رسمی دعوت کرد و خیلی از ایشان تشکر کردم. من همیشه می‌گویم که آقای فردوسی پور باعث شد تا ما بیشتر دیده شویم. در آنجا بود که ایشان از من سوال کردند که خانم‌ها هم بلد هستند چیپ بزنند و در آن برهه هم خیلی به آقای فردوسی پور کم لطفی شده بود که دوست داشتم آن گل و ضربه چیپ را به ایشان تقدیم کنم.

صد در صد. واقعا جای ایشان در تلویزیون خالی است. من که دیگر نه اصلا فوتبال می‌بینم چرا که بعضی از فوتبال‌ها را باید صدایش را قطع کنیم تا تماشا کنیم. دیگر از فوتبل داخلی خبر نمی‌گیرم و فقط این را می‌دانم که پرسپولیس در صدر جدول است. حتی تیم‌‎های دوم و سوم را هم نمی‌دانم.

پرسپولیس امسال برای چهارمین بار متوالی قهرمان می شود؟

امسال را نمی‌توان خیلی دقیق پیش بینی کرد چون بازیکنان از شرایط تمرین دور شده‌اند و برای بازگشت یک مقدار کار سختی دارند اما امتیازات خوبی را پرسپولیس به دست آورده است و به نظرم می‌تواند قهرمان شود.

به نظر شما وزیر طرفداری تیم آبی پایتخت است یا قرمز؟

به نظرم ایشان طرفدار تیم ملی هستند و چنین چیزی درست نیست که همیشه مطرح می‎‌شود. وزیر نمی‌تواند به شما بگوید که دقیقه یک گل بخور یا چنین مسائلی را ترتیب بدهد. چنین مسائلی زیبا نیست و اصلا زیبنده فوتبال و هواداران عزیز و همینطور دو باشگاه بزرگ کشورمان نیست. مردم و هواداران نباید خودشان را درگیر این مسائل کنند.

بازی ها تیم ملی فوتبال مردان را دنبال می کنید؟

در زمان آقای کی روش ما خیلی نظم داشتیم و قانون مشخص بود. تیم ما یکدست بود و ناراحتی باخت ما و مشت نشان دادن به سرمربی کره نشان می‌داد که در بردها بیشتر از ما خوشحال می‌شد. او حتی سالن بدنسازی، آکادمی فوتبال آقایان و پک و امکانات خوبی را ایجاد کرد که همه آنها را برای ما گذاشت و اینطور نبوده که آنها را به پرتغال یا کلمبیا ببرد. به نظرم خیلی دوران خوبی با او داشتیم و در مورد مارک ویلموتس هم نمی‌دانم چه شد که موفق نشد. شاید نتوانست شرایط را مدیریت کند. کی روش اما مدیر خوبی بود و یکسری را حذف کرد و یک سری جدید را به تیم اضافه کرد. من هم مانند یک ایرانی آرزو دارم که کشورم در جام جهانی حضور داشته باشد و مردم آن را دنبال کنند.

دروغ سیزده؟

پاداش فوتبال بانوان پرداخت شد(باخنده.) جدی بگویم که اوایل اسفندماه با توجه به اینکه شماره حساب‌های ما را داشتند یک بار دیگر شماره حساب گرفتند اما تا این لحظه اتفاقی نیفتاده است.

حرف آخر؟